خواص جو در طب سنتی و آشنایی با خواص و فواید جو از دیدگاه طب سنتی
خواص جو در طب سنتی
خواص جو در طب سنتی ؛ آشنایی با خواص و فواید جو از دیدگاه طب سنتی همگی در سایت دیماکلاب.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم خواص مواد غذایی سایت است مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.
همانطور که می دانید قرآن کریم از بهشت با نام جنت نام برده است و معنی جنت باغی است که درختان میوه فراوان دارد.همچنین در این کتاب آسمانی از میوه های زیادی نام برده شده است.
بیشتر بخوانید : خواص نخودچی ؛ کشمش برای مردان و زنان و بدنسازی و کودکان در بارداری
امروزه با پیشرفت جوامع بشری بیماری ها هم پیشرفت زیادی کرده اند و یکی از راه های نجات انسان از بیماری های مختلف شناخت کامل طبیعت و آشنایی با خواص گیاهان و میوه ها است.
از مهمترین میوه هایی که در قرآن از آنها نام برده شده است می توانیم به انجیر و زیتون اشاره کنیم که به تازگی یک گروه تحقیقات ژاپنی پی به خواص فوق العاده مصرف یک عدد انجیر و هفت عدد زیتون شده است.
پس از اینکه یکی از قرآن پژوهان مصری اعلام کرد که خداوند در قرآن به انجیر و زیتون قسم خورده است و نام انجیر یک بار و نام زیتون هفت بار در قرآن آمده است ، رییس این گروه مسلمان شد.
خواص جو در طب سنتی
طبع جو از نظر طب سنتی سرد و خشک است و ۱۵۶ گرم جو (تقریبا یک فنجان) حاوی ۶۰۷ کالری می باشد.
جو هنگامی که به عنوان یک دانه کامل مصرف می شود، منبع خوبی از ویتامین B1، نیاسین، مولیبدن، مس، فسفر، منیزیم، منگنز، سلنیوم و فیبر است.
جو به دلیل مقادیر بالای فیبری که دارد به کاهش اشتها کمک کرده و با جلوگیری از پرخوری باعث لاغری و کاهش وزن می شود.
مقادیر بالای فیبر های نامحلول موجود در جو با بهبود حرکات روده به پیشگیری و درمان یبوست کمک می کند.
محتوای بالای فیبر نامحلول موجود در جو ممکن است به جلوگیری از تشکیل سنگ های کیسه صفرا کمک کرده و احتمال جراحی کیسه صفرا را کاهش دهد.
مطالعات نشان داده که بتا گلوکان های موجود در جو با اتصال به اسیدهای صفراوی، کلسترول بد خون را کاهش می دهند.
مقادیر بالای فیبر موجود در جو با کاهش فشار خون و کلسترول خون بالا خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد.
جو ممکن است با کاهش سطح قند خون و بهبود ترشح انسولین خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.
مقادیر بالای فیبر نامحلول موجود در جو به کاهش زمان لازم برای پاک کردن روده ها کمک کرده و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد.
فسفر، کلسیم، مس، منیزیم و روی موجود در جو همگی در بهبود ساختار و استحکام استخوان نقش مهمی دارند.
جو حاوی بتائین است که بدن می تواند آن را به کولین تبدیل کند. کولین به بهبود خواب، حرکت ماهیچه ها، تقویت حافظه و بهبود یادگیری کمک می کند.
تحقیقات بیشتری در این مورد لازم است، اما جو در بین غلات سبوس دار یکی از بهترین منابع
یک ماده شیمیایی به نام tocols است که گزارش شده است دارای خواص آنتی اکسیدانی است و به طور بالقوه خطر سکته مغزی را کاهش می دهد.
زنان یائسه ای که فشار خون بالا، کلسترول زیاد یا بیماریهای قلبی-عروقی دارند بهتر است ۶ بار در هفته جو مصرف کنند.
آشنایی با دیگر خواص جو
برای اینکه شما سروران گرامی با دیگر خواص جو آشنا شوید این بخش را برای شما تهیه نموده ایم.
آشنایی با جو
خاستگاه واقعی جو هنوز ناشناخته است.
اما بسیاری از محققین، خاستگاه این گیاه را کوههای زاگرس در غرب ایران، آناتولی جنوبی و فلسطین میدانند.
بر پایه نظریه والیوف، مبدأ جوی ریشک دار و غلاف دار، کشور اتیوپی و شمال آفریقا و مبدأ نوع بدون ریشک،
ریشک کوتاه و کلاهک دار، آسیای جنوب شرقی، به ویژه چین، ژاپن و تبت است.
جو بسیار سالم و سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و سایر ترکیبات مفید گیاهی است که به بهبود هضم غذا کمک می کند،
با کاهش اشتها باعث لاغری و کاهش وزن شده و خطر ابتلا به بیماری های مزمن
مانند دیابت، بیماری های قلبی و حتی انواع خاصی از سرطان را از بین می برد.
جو یکی دیگر از غلات پرمصرف است و از مواد غذایی غنی در فیبر، ویتامین، مواد معدنی همچون
ملیبدن، منگنز و سلنیوم است. فیبر زیاد و گلوتن موجود در جو هم می تواند باعث نفخ شود.
طبع جو سرد و خشک است. بنابراین، مصرف جو در افراد گرم مزاج و در فصول گرم سال مناسب است.
جو و استفاده از سوپ جو، علاوه بر فاکتور yum ، دلیل خوبی برای کاهش آن وجود دارد:
جو، یکی از آن غلات باستانی است که ما در مورد آن بسیار شنیده ایم، دارای یکسری فواید سلامتی است.
شما می توانید جو را به انواع مختلف پیدا کنید:
نه تنها آشناترین جو مرواریدی (که استفاده از آن در سوپ جو کاربرد دارد) ،
بلکه آرد جو، پوسته، غلات و… . مانند سایر غلات کامل، برای شما فوق العاده مفید است.
در واقع، مطالعات اپیدمیولوژیک خوردن جو را با احتمال کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری ها مرتبط کرده است.
خواص جو برای اسب
مملوء از نشاسته است(کربوهیدرات)،به همین دلیل قابلیت هضم بالایی دارد.
ولی برای مصرف و هضم بهتر لازم به ذکر است که بهتر است خرد یا آسیاب شوند
تا جداره سخت انه جو پاره و خرد شود تا قابل هضم شود در این صورت جو بسیار مفید است،
جالب است بدانید که اگر جو را بدون اینکه آسیاب کنبد در جیره اسب بگنجانید مقدار زیادی از جو ها دست نخورده دفع می شود.
این دانه حدود ۱۰ درصد پروتئین دارد ولی از لحاظ ویتامین های ای و دی و ایی فقیر است
و کلسیم کمی دارد و محدودیت دیگر جو این است که مصرف بالای آن نیز مضر است.
برای برخی از اسب ها خوش خوراک نیست! بخصوص که طعم دیگر غلات را چشیده باشند.
خواص جو برای دام
استفاده از جو در خوراک دام از قدیم رواج داشته و یک ماده خوراکی ایده ال برای نشخوارکنندگان و غیر نشخوارکنندگان محسوب می شود.
از دانه جو در مرحله اول جهت تامین انرژی و در مرحله دوم تامین پروتئین استفاده می شود.
جو به طور میانگین بین ۱۱ الی ۱۲ درصد پروتئین دارد. ارزش جو به طور کلی به واریته ، میزان پروتئین و وزن حجمی دانه دارد.
جو در مقایسه با ذرت ، پروتئین ، متیونین ، لیزین ، سیستئین و تریپتوفان بیشتری دارد
و همچنین از نظر اسید امینه لیزین همچنین ویتامین های a , d , e و ماده معدنی کلسیم فقیر می باشد.
جو به دلیل سرعت سریعتر تخمیر نشاسته در مقایسه با ذرت ،
ترکیب همزمان تر انرژی و نیتروژن را فراهم می کند
و در نتیجه باعث بهبود جذب مواد مغذی میکروبی می شود.
خواص جو برای کبد
مطالعات نشان داده که بتا گلوکان های موجود در جو با اتصال به اسیدهای صفراوی، کلسترول بد خون را کاهش می دهند.
بدن شما این اسید های صفراوی – که کبد شما از کلسترول تولید می کند – را از طریق مدفوع خارج می کند.
کبد باید از کلسترول بیشتری برای ساختن اسید های صفراوی جدید استفاده کند و به نوبه خود میزان کلسترول موجود در خون را کاهش دهد.
خواص جو برای مرغ تخمگذار
جو غله ای با انرژی و پروتیئن متوسط است که خصوصیات آن در میان یولاف و گندم قرار دارد .
قابلیت هضم جو در پرنده های جوان کمتر است که احتمالا به علت وجود بتاگلوکان هاست.
مقدار پروتئین جو به طور معمول ۱۱ تا ۱۲ درصد است که در بعضی شرایط میزان آن به ۱۴ تا ۱۶ درصد هم می رسد .
جو حاوی مقادیر متوسطی از بازدارنده تریپسین است که نحوه ی عمل آن به ترتیب قرار گرفتن اسید آمینه آرژنین بستگی دارد.
بیشتر نمونه های جو ۴ تا ۹ درصد بتاگلوکان دارند هر چند که رویش آن در آب و هوای خشک
با رشد سریع و برداشت زودتر می تواند میزان آن را به ۱۲ تا ۱۵ درصد افزایش دهد.
به نظر می رسد که اضافه نمودن آنزیم های صنعتی بتاگلوکاناز به جیره های حاوی بیش از ۱۵ تا ۲۰ درصد جو سبب بر طرف کردن مشکلات آن می شود.
مطالعات اولیه نشان داده است که هر نوع آنزیم صنعتی بتاگلوکاناز را در هر کیلو گرم جیره فراهم نماید.
خواص جو در صبحانه
اگر می خواهید از جو در صبحانه استفاده کنید بهتر است از جو دو سر استفاده کنید که مقوی تر است.
جو تنها برای پختن سوپ نیست. نتایج تحقیقات انجام شده نشان میدهد که اگر جو برای صبحانه مصرف شود، محتوای فیبری آن میتواند شما را سیرتر نگه دارد.
جو پرک صبحانه ای مناسب و مقوی برای بدنسازان و ورزشکاران بوده زیرا دارای خاصیت هایی برای تقویت انرژی است.
جو دو سر دارای کربوهیدرات های پیچیده و پروتئین بسیار است که به بدن انرژی زیادی می رساند.
غلات کامل به آرامی جذب بدن می شوند و باعث خواهند شد تا احساس سیری طولانی تری داشته باشید.
جو پرک دارای نیاسین، تیامین و فولات است که باعث متابولیزه شدن انرژی می شوند و قدرت مورد نیاز بدن را در طول روز تامین می کنند.
جو پرک دارای خواص بسیاری برای ورزشکاران است.
جو برای نقرس
در طب سنتی امده است که ضماد آرد جو با آب برای نقرس گرم و با آب گشنیز تازه برای تحلیل خنازیر و ورم های گرم سفت و ورم گلو مفید است.
جو برای بیماران کلیوی
جو به عملکرد مناسب کلیه کمک میکند.
جو همچنین با جلوگیری از بروز سنگ کلیه و حمایت از سلامت کلیه ها با پاکسازی و سم زدایی کلیه ها شناخته شده است،
اما تحقیقات جدی برای حمایت از این گفته وجود ندارد.
جو در رژیم کتوژنیک
در رژیم کتوژنیک نیم توانید از جو و سایر فرآورده های آن مانند آرد جو استفاده کنید.
جو و گندم
گندم و جو دو دانه بسیار معروف در خانواده بزرگ غلات هستند
که از هزاران سال پیش توسط انسان کشت و برداشت می شده اند
و از اولین گیاهان اهلی شده محسوب می شوند.
این دو غلات که امروزه به عنوان محصولات زراعی مهم در جهان شناخته شده
و در تولید مواد غذایی، نوشیدنی ها و غذای حیوانات از آن ها استفاده می شود
ظاهرا شباهت زیادی به هم دارند اما در واقع از بسیاری جهات از جمله نحوه پردازش،
موارد مصرف، ارزش غذایی و فواید برای سلامتی با هم متفاوت می باشند.
دانه های گندم تپل تر و گرد تر از دانه های جو هستند. دانه های جو بطری شکل و جنین در جو عمیق تر از دانه گندم می باشد.
در گندم در هر گره یک سنبلچه وجود دارد اما در جو در هر گره سه سنبلچه وجود دارد.
تفاوت دیگر در نوع خوشه بندی است ،دانه بندی گندم متصل و دانه بندی جو جدا از هم است.
سنبلچه گندم چند گلی است اما سنبلچه جو تک گلی است.
جوانه زدن بذر گندم تک قطبی(از یک سمت )اما جوانه زدن جو دو قطبی (از دو سمت) است.
گوشوارک در جو بلندتر از گندم است و مانند صلیب بر روی هم قرار می گیرد.
زبانک در جو بلند تر از گندم است.
انتهای برگهای گندم تیز، درصورتی که انتهای برگ جو گرد ( مدور ) است.
عرض پهنک برگها در جو بیشتر و طول برگهای آن کمتر از گندم است.
رنگ برگهای گندم سبز تیره و رنگ برگهای جو معمولا سبز روشن است.
از نظر رنگ مزرعه ،مزرعه جو نسبت به مزرعه گندم کم رنگ تر است.
در گندم گلوم ها قاشقی و بزرگ ولی در جو زائده های نخ مانند دیده می شود.
ریشکها در جو معمولا بلندتر از گندم و در یک امتداد و تقریبا بر روی هم قرار دارند
در صورتی که ریشکهای گندم نسبت به محور سنبل با زاویه حاده قرار گرفته و متفرق می باشند.
در محل اتصال پهنک برگ به غلاف در گندم تعدادی کرک دیده می شود اما در جو کرک و مو مشاهده نمی شود
در مرحله برداشت سنبله های گندم زرد و مزرعه ظاهری طلایی رنگ دارد اما رنگ مزرعه جو در هنگام رسیدگی و برداشت زرد- سفید است
مقاومت انتهای ساقه جو که نزدیک به سطح خاک است کم و در مقابل ورس حساس تر از گندم می باشد.
قدرت و سرعت تولید جوانه در جو به مراتب بیش از گندم است.
جو در مرحله تولید جوانه به سرما حساس تر می باشد.
درصد دگرگشنی در گندم بیشتر از جو است.
نیاز آبی جو در مرحله تولید جوانه بیش از گندم است.